12-րդ «Ոսկե ծիրանի» անակնկալներից մի քանիսը

«Ոսկե ծիրան» Երևանի միջազգային կինոփառատոնին ընդառաջ հրավիրված հերթական մամուլի ասուլիսը հաճելիորեն կանխատրամադրեց մասնակիցներին համաշխարհային կինոյի ծանրակշիռ դեմքերի հետ սպասվելիք հանդիպումներին: Կինոփառատոնի պատվավոր հյուրերի շարքում կլինեն ֆրանսիացի կինոդերասան Պատրիկ Շենեն, գերմանացի կինոդերասանուհի Նաստասյա Կինսկին, հանրաճանաչ իտալուհի Օռնելա Մուտին: Փառատոնը կներկայացնի «Ես սիրվելու համար չեմ այստեղ» (ռեժ.՝ Ստեֆան Բրիզե) ֆիլմը՝ Շենեի, «Սվանի սերը» (ռեժ.՝ Ֆոլքեր Շլյոնդորֆ) ֆիլմը՝ Մուտիի մասնակցությամբ: Օռնելա Մուտիին «Ոսկե ծիրանը» կշնորհի մրցանակ՝ համաշխարհային կինոարվեստում ունեցած վաստակի համար:
Հետահայաց ցուցադրությունները կնվիրվեն Նաստասյա Կինսկիին՝ ներառելով «Թես» (ռեժ.՝ Ռոման Պոլանսկի), «Փարիզ, Թեքսաս» (ռեժ.՝ Վիմ Վենդերս), «Մարիայի սիրեցյալները» (ռեժ.՝ Անդրեյ Կոնչալովսկի) ֆիլմերը: Հանրահայտ այս դեմքերի հանդիպումները լրատվադաշտի ներկայացուցիչների հետ կկայանան «Մոսկվա» կինոթատրոնի դահլիճում:
Ասուլիսը ներկայացրեց նաև Հարություն Խաչատրյանի վերջին մրցանակները, որ նա իր հետ բերել էր Երևան Մոսկվայից՝ այնտեղ օրերս կայացած 37-րդ միջազգային կինոփառատոնից:
«Իլյուզիոն» կինոթատրոնում կայացել է ռեժիսորի 60-ամյակին նվիրված ստեղծագործական երեկոն, որի ընթացքում ցուցադրվել է 1989-ին նրա նկարահանած առաջին լիամետրաժ ֆիլմը՝ «Քամին ունայնության»: Իր առաջին ցուցադրությունից հետո հայ կինոգետների և մամուլի սուր քննադատությանն արժանացած այս ֆիլմը մոսկովյան հանդիսատեսն արժանացրել է բացառիկ ուշադրության:
Հարություն Խաչատրյանին շնորհվել է երկու մրցանակ՝ Մոսկվայի միջազգային կինոփառատոնի մրցանակը՝ կինոարվեստի և հայ-ռուսական մշակութային համագործակցության մեջ ունեցած մեծ ավանդի համար, և ռուս կինոգետների և կինոքննադատների գիլդիայի «Փիղ» մրցանակը՝ համաշխարհային կինոյում ունեցած մեծ ավանդի և «Ոսկե ծիրան» միջազգային կինոփառատոնը հիմնադրելու համար:
«Քամին ունայնության» ֆիլմի համահեղինակը (այսպես բնորոշեց Հարություն Խաչատրյանը Միքայել Ստամբոլցյանին) հորդորեց արժանին մատուցել Ֆրունզե Դովլաթյանին, ում գործուն աջակցության արդյունքում է ստեղծվել «Քամին ունայնության» ֆիլմը:
Հարություն Խաչատրյանը, որ հատկապես վերջին տարիներին պատճառ չունի զարմանալու պատվավոր մրցանակների առատությունից, իրեն բնորոշ անմիջականությամբ խոստովանեց, որ ցանկացած ռեժիսորի համար էլ հաճելի է մրցանակի արժանանալը, և որ դրանց մասին քամահրանքով խոսողներն այն ռեժիսորներն են, որոնք չեն արժանանում մրցանակների և բախտ չեն ունենում ճանաչվելու հանդիսատեսի կողմից:
Նա տեղեկացրեց, որ այս տարի կինոփառատոնի շրջանակներում՝ հուլիսի 16-ին, հանդիսատեսը հնարավորություն կունենա դիտելու իր ֆիլմերից մեկը՝ «Ճերմակ քաղաքը», որը պատմում է իր բնօրրան Ջավախքի մասին:
«Շնորհակալ եմ ձեզ բարեհաճ վերաբերմունքի համար, բայց ես նաև հիշում եմ այն տարիները, երբ շատ դաժան էին իմ հանդեպ և կինոգետները, և լրագրողները, երբ գեղխորհրդի 12 անդամները միաբերան հայտարարում էին, որ «Քամին ունայնությանը» ստորություն և հիմարություն է, որ ֆիլմ չէ»: Այդ ժամանակ ես ու Միքայել Ստամբոլցյանը նստում էինք կողք կողքի ու, իմանալով հանդերձ, որ այդ կարծիքները ճիշտ չեն, լուռ, խայտառակ վիճակում լսում էինք բոլոր քննադատությունները»,- վերհիշեց Հարություն Խաչատրյանը: Իսկ Միքայել Ստամբոլցյանը սփոփեց. «Եթե ռեժիսորը սպիներ չունի, ուրեմն ռեժիսոր չէ»:
Հարություն Խաչատրյանը իրազեկեց, որ Մոսկվայի կինոփառատոնը մեկ օր է նվիրել Հայոց ցեղասպանության 100-րդ տարելիցին նվիրված «Այլևս երբեք» ծրագրին: Ցուցադրվել է ութ ֆիլմ: Իհարկե, Թուրքիայի դեսպանատունն իրեն բնորոշ վարքագծով փորձել է խոչընդոտել այդ ֆիլմերի ցուցադրությանը, սակայն ջանքերն ապարդյուն են եղել. մեր ազգային ցավի թեմայով կինոպատումները ճեղքել են թուրքական դիվանագիտության պատնեշը և ծառացել օտարազգի հանդիսատեսի աչքերի առջև հերթական անգամ: Հարություն Խաչատրյանի հավաստմամբ` ցուցադրության ընթացքում զբաղված են եղել ոչ միայն կինոդահլիճի նստատեղերը, այլև աստիճանները, և կինոցուցադրությունները առիթ են տվել բազմաթիվ լուրջ հարցադրումների ու քննարկումների մոսկովյան հանդիսատեսի շրջանում:

Կարինե ՌԱՖԱՅԵԼՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Անհամբեր ու սիրով եմ սպասում իր հերթական գրին, ես էդ գրի մշտամնա ընթերցողն եմ
• Դերենիկ Դեմիրճյանի ժառանգության արժևորումը՝ ժամանակակից գիտական խոսքով
• Երախտագիտություն՝ կինոլեզվով
• Դերենիկ Դեմիրճյան-145
• «Այս մար­դիկ չեն սի­րում մեր ժո­ղովր­դին, պատ­րաստ չեն նրա հոգ­սը կրե­լու՝ ա­ռանց պարգևավ­ճա­րի»
• «Պե­տու­թ­յու­նը կորց­րել է իր դեմ­քը, և ե­թե մենք թույլ տանք, որ այս ճգնա­ժամն ա­վե­լի խո­րա­նա, ուղ­ղա­կի կկոր­ծան­վենք»
• «Կա այս­պի­սի մի կար­ծիք՝ հարկ է ստեղ­ծել Հա­յաս­տան ամ­րոց-պե­տու­թ­յուն»
• «Մի բան հս­տակ է՝ այս իշ­խա­նու­թ­յուն­նե­րը պետք է ան­հա­պաղ հե­ռա­նան»
• «Ե­թե մեր մշա­կույ­թը լի­ներ բարձր մա­կար­դա­կի վրա, մենք այ­սօր­վա ող­բեր­գու­թ­յու­նը չէինք ու­նե­նա»
• «Մեր թշ­նա­մու գոր­ծած ո­ճիր­նե­րից ու հան­ցա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րից ոչ մե­կը թույ­լատր­ված չէր ո­րևէ օ­րեն­քով»
• «Ի սկզ­բա­նե մտա­ծել են ար­նա­քամ ա­նել ժո­ղովր­դին, բե­րել-հասց­նել մի վի­ճա­կի, որ հե­տո ա­սեն՝ դե՜, չդի­մա­ցանք, ու ստո­րագ­րեն այս փաս­տա­թուղ­թը»
• «Վեր­ջին տեխ­նո­լո­գիա­նե­րով զին­ված հա­րուստ, ան­պարտ բա­նակ, սե­փա­կա­նին զու­գա­հեռ՝ պե­տա­կան հզոր ար­դ­յու­նա­բե­րութ­յուն պի­տի ստեղ­ծենք»
• «Ե­թե հի­մա ենք գնում փոխ­զիջ­ման, դրա տակ ի՞նչ է են­թադր­վում. ինք­նաոչն­չա­ցո­ւ՞մ, ինք­նաս­պա­նու­թ­յո­ւ՞ն»
• «Աստ­ված մեզ հետ է և մեր ար­դար գոր­ծին զո­րա­վիգ»
• «Պար­տադր­ված պա­տե­րազ­մը, ի­հար­կե, ծանր բան է, բայց մենք պատ­րաստ էինք դրան»
• «Հա­նուն ազ­գի, հա­նուն հայ­րե­նի­քի զոհ­ված­նե­րի հե­րո­սու­թ­յու­նը չա­փա­նիշ­նե­րի փո­փո­խու­թ­յան են­թա­կա չէ»
• «Ինչ­պես Հի­սու­սը, այդ­պես էլ Նա­րե­կա­ցին Աստ­ծուց նե­րո­ղու­թ­յուն է խնդ­րում բո­լո­րիս մեղ­քե­րի հա­մար»
• «Մենք աշ­խար­հի մեջ ենք, ու աշ­խարհն է մեր մեջ. պար­զա­պես, որ­պես գաղտ­նի զենք, ու­նենք Ո­գին, որ մեզ պա­հել ու պա­հե­լու է»
• «Մենք Աս­տու­ծոյ փառք կու տանք, որ հայ­րե­նի­քը կը մնայ հայ­րե­նիք եւ մեր մնա­յուն հաս­ցէն»
• «Կար­դում էի այն ստեղ­ծա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րի ցան­կը, որ պատ­րաստ­վում են հա­նե­լու դպ­րո­ցա­կան դա­սագր­քե­րից, ու սար­սա­փում էի»

Մեկնաբանություններ